-
1 prote|st
m (G protestu) 1. (sprzeciw) protest- na znak protestu (przeciwko czemuś) in protest (against sth)- wywołać falę/burzę protestów to generate a wave/storm of protest- wnieść/złożyć/zgłosić protest to lodge a. file a. register a protest- wywołać protest to cause a. draw a. spark off a. trigger a protest- stłumić protest to put down a. quell a protest- złożyli protest w parlamencie they lodged a protest with parliament- wystosowali protest do dyrektora generalnego w związku z… they made a protest to the director general about…- zgodził się na wszystko bez protestu he agreed to everything without protest- wyszedł z domu, nie zważając na protesty matki he went out, ignoring his mother’s protests2. Fin., Prawo protestThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prote|st
-
2 bunt
rebellion, revolt* * *mi1. (= wystąpienie przeciw władzy) rebellion, revolt; (marynarzy, żołnierzy) mutiny; zarzewie buntu firebrand; podnieść bunt rise up (in revolt); stłumić bunt put down rebellion; wzywać do buntu incite to revolt; bunt się szerzy rebellion spread; wybuchł bunt rebellion broke out.2. (= sprzeciw wewnętrzny) defiance, protest, revolt; bunt młodzieńczy youth revolt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bunt
-
3 bun|t
m (G buntu) 1. (wewnętrzny sprzeciw) protest, rebellion (przeciwko czemuś against sth)- wzmagała się w nim chęć buntu his desire to rebel grew stronger2. (nieposłuszeństwo) rebellion U, defiance U; (akcja polityczna, społeczna) revolt, rebellion; (na statku, w armii) mutiny- bunt więźniów a prison riot- w jego słowach wyczuwało się bunt his words carried a defiant tone- na statku/w więzieniu doszło do otwartego buntu an open mutiny broke out on the ship/in the prison- chłopi podnieśli bunt przeciwko panu the peasants rose in revolt against their lord- zrywać się a. porywać się do zbrojnego buntu to rise in armed rebellion- podburzać do buntu to incite a. stir up a revolt- stłumić bunt to crush a. quash a revolt a. a rebellionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bun|t
См. также в других словарях:
bunt — m IV, D. u, Ms. buntncie; lm M. y 1. «protestacyjne, często spontaniczne wystąpienie przeciwko władzy» Krwawy, otwarty bunt. Ognisko, płomień, zarzewie buntu. Podnieść, wzniecić, stłumić, ugasić bunt. Zerwać się, porwać się do buntu. Wzywać,… … Słownik języka polskiego